Dit is een jaar van jubilea. Het ene feestelijker dan het andere, dat wel. Om te beginnen: ik ben 70 geworden! 70 jaar... ik krijg het nog steeds met moeite uit m’n mond. Voelde niet echt als reden voor een knalfuif. Ik ben geboren in 1955. Dat was trouwens ook het jaar dat Albert Einstein overleed. Een enorme klap voor het gemiddelde IQ op aarde, dat lijkt me duidelijk. En wat is het snel gegaan: de jaren zijn voorbijgevlogen.
Een memorabeler jubileum: 125 jaar ouderenbonden! Dat is pas een prestatie. Met die 125 jaar winnen de bonden het met vlag en wimpel van de ouderenpartijen. Steek die maar in je zak, Henk en Jan! Toen de ouderenbonden het levenslicht zagen, werd de Nederlandse man overigens gemiddeld niet ouder dan 50 jaar.
En dan die andere mijlpaal: na twintig seizoenen en 124 geportretteerde dames stopt het tv-programma Het Mooiste Meisje van de Klas. Feest of verdriet? Nou, eigenlijk allebei. Ik vond het een gigantisch voorrecht om zo diep in al die veelbewogen levens te mogen duiken. En natuurlijk is er ook een beetje hartenpijn. Er zijn nog zoveel indrukwekkende verhalen te vertellen. Het was daarom misschien niet de slimste beslissing van onze veelbesproken NPO. Maar, met de uitspraak die – ten onrechte – aan de eerder genoemde Einstein wordt toegeschreven: domme mensen zijn rancuneus, wijze mensen vergeven en intelligente mensen negeren.
Hoe dan ook: dat Het Mooiste Meisje stopt, hoort sowieso in de categorie klein leed in vergelijking met de ervaringen van de meiden zelf. Ik hoor het vaak: ‘Ze moeten wel uitzonderlijk erge dingen meegemaakt hebben.’ Ja en nee: absoluut, het is vreselijk als je opgegroeid bent met een alcoholist als vader of ternauwernood een helikopterongeluk hebt overleefd. Maar het cliché is meer dan waar: ieder huisje heeft z’n kruisje. Ik heb het eens nagezocht: één op de vijf kinderen wordt gepest op school, één op de zeven vrouwen krijgt borstkanker, één op de drie meisjes krijgt te maken met grensoverschrijdend gedrag. Ga zo maar door. En dan nog: er is geen meetlat voor verdriet.
Natuurlijk is het jammer dat er geen vervolg komt. Maar ik geniet vooral van alle uiterlijke en innerlijke schoonheid die ik voorbij heb zien komen. Dank dames, ik zal jullie kwetsbare eerlijkheid nooit vergeten! Ik wens alle mooie meisjes een heerlijk zorgeloos leven. En de veerkracht om de onvermijdelijke problemen te weerstaan. Trouwens: dat wens ik alle meisjes en jongens op deze aardbol. Zodat jullie in je leven maar veel prachtige jubilea mogen vieren!
